Porsche-fantasie

Een imposante Porsche cabriolet stopt tegenover het terras waar ik zit. Een man van in de zestig stapt opvallend soepel uit de diepe, rode kuipstoelen.

Zijn grijze haar, dat her en der is uitgedund, wappert in de wind. De twee bovenste knoopjes van zijn overhemd zitten los. Hij oogt in zijn gezicht nog kwiek, levendig zeker, charismatisch misschien ook, maar toch bekruipt me iets meelijwekkends.

Hoeveel jaar zou hij nog vooruit kunnen, voordat zijn nek de dode hoek van de Porsche niet meer kan zien? Of hij een slepend been krijgt?

Toegegeven, het is een prachtige wagen: een 911 Turbo van zes, zeven jaar geleden. Nog net voordat auto-ontwerpers zich ten prooi lieten vallen aan de futuristische ontwerpen voor elektrische wagens.

Mijn gedachten dwalen af. Wat had ik de man deze auto gegund, pakweg veertig jaar geleden. Met blonde, lange, wapperende manen.